Hoe de reis anders kan lopen
17 December 2012 | Chili, Puerto Guadal
17 december 2012
Nadat we ons laatste verslag hadden gemaakt zijn we in het restaurantje waar we koffie hadden gedronken aan een wijntje en een biertje gegaan. Onze huisgenoten Iris en Chris deden boodschappen voor hun vervolg van de reis. Het was een redelijk gezellig restaurant met een Nederlandse eigenaar, bleek later. We hebben de man ontmoet en toen we vertelden dat we naar Puerto Guadal onderweg waren moesten we de groeten doen aan Stefan, de eigenaar van het park waar we nu zijn. We hadden eerder die middag uitgezocht dat onze bus naar Puerto Guadal op maandag om 11.00 uur vertrok. Dat betekende dat we nog een dag in Los Antiguos zouden blijven. Stefan had ook voor ons een plekje in de bus van Chile Chico naar Puerto Guadal voor maandag de 17e gereserveerd. Maar hoe anders kan het lopen.
Langs het restaurant waar we zaten liepen twee mensen die we eerder op de boot hadden ontmoet. Ze zagen ons zitten, zwaaiden en kwamen binnen, dronken koffie en vertelden dat zij op huwelijksreis waren, uit Stuttgard kwamen en op weg naar Puerto Gudal. We hadden dus dezelfde bestemming alleen reizen zij met de auto door Chili en Argentinie. Onmiddelijk boden zij aan om ons mee te nemen de volgende dag al. Dat vonden wij een prima idee omdat we nog niet zeker waren van de bus op maandag naar Chile Chico in Chili. In het restaurantje hebben we wat gegeten en later schoven Iris en Chris ook aan. Zij moesten de volgende dag om 6.30 uur op het busstation zijn en wij werden om 10.30 uur door het jonge Duitse stel opgehaald. Om onze laatste Argentijnse pesos op te maken heeft Cor bij het benzinestation wat bier, wijn en een flesje champagne voor Stefan en Sabine gehaald. We wisten pas dat ze zo heetten toe ze ons kwamen ophalen. De weg naar Puerto Guadal is vreselijk en mooi. Onderweg zijn we een aantal keer gestopt om foto's te maken maar we hebben over een stukje van 100 km. ongeveer 3 uur gedaan. Regelmatig konden we niet harder dan 20 km. per uur rijden vanwege de stenen op de weg. Om 13.30 uur kwamen we aan bij El Mirador de Guadal, de locatie waar we een lodge hebben. Het was erg stil, geen mensen te zien. We stapten uit en er kwam iemand op ons toegelopen. De eerste vraag was natuurlijk: ben jij Stefan. Dat was zo en hij vertelde dat hij voor de 16e geen reserveringen had en dus al het personeen naar huis had gestuurd. Zelf was hij ook van plan om naar een aantal afspraken te gaan. Gelukkig waren we dus net op tijd. Stefan en Sabine gingen door naar hun lodge 200 meter verder en wij kregen eerst wat te drinken. Onze lodge was nog niet gereed omdat ze ons natuurlijk pas op maandag verwachtten. Stefan ging kijken welke lodge er wel in orde was en bracht ons naar een schitterend huisje met uitzicht vanuit bed op het meer en de besneeuwde bergen. Eerst maar even de houtkachel aangedaan en nog wat gelezen. Diner konden we hier niet krijgen maar wel bij de "buren" waar we over het strand naartoe konden lopen. Dat hebben we gedaan en na een koffie en een thee kwamen Stefan en Sabine weer binnenlopen. Zij hadden niet verwacht ons daar te zien en waren erg verrast. Met z'n vieren hebben we daar gezellig gegeten en zijn daarna weer over het strand teruggelopen naar onze lodge, de kachel nog wat opgestookt en wat gelezen. Opeens hoorden we wat rumoer en voelden we bonken tegen de veranda. Wat bleek, er liep een kudde koeien met kalveren rond onze lodge te donderjagen. Zij hebben nog een hele tijd om ons heen gehangen en vanmorgen bleek dat dit niet de bedoeling was geweest. Ze waren niet in hun eigen veldje gebracht en hadden hier de waterleiding stuk gemaakt.
Vandaag nemen we een rustdag en gaan vanmiddag even in het dorp kijken wat daar te beleven is en ons voorbereiden om een aantal dingen te gaan bekijken en waar we kunnen wandelen. En als verassing kregen we bij het diner een fles wijn aangeboden door Ethel en Louis. Nog bedankt daarvoor hij was heerlijk.
Het is hier nu lente en alles staat in bloei. De temperatuur is overdag in de zon heerlijk ca. 18 graden. De avonden zijn nog koud.
Helaas is hier nog geen WIFI zodat we alleen via de pc in het restaurant ons verslag kunnen maken.
Nadat we ons laatste verslag hadden gemaakt zijn we in het restaurantje waar we koffie hadden gedronken aan een wijntje en een biertje gegaan. Onze huisgenoten Iris en Chris deden boodschappen voor hun vervolg van de reis. Het was een redelijk gezellig restaurant met een Nederlandse eigenaar, bleek later. We hebben de man ontmoet en toen we vertelden dat we naar Puerto Guadal onderweg waren moesten we de groeten doen aan Stefan, de eigenaar van het park waar we nu zijn. We hadden eerder die middag uitgezocht dat onze bus naar Puerto Guadal op maandag om 11.00 uur vertrok. Dat betekende dat we nog een dag in Los Antiguos zouden blijven. Stefan had ook voor ons een plekje in de bus van Chile Chico naar Puerto Guadal voor maandag de 17e gereserveerd. Maar hoe anders kan het lopen.
Langs het restaurant waar we zaten liepen twee mensen die we eerder op de boot hadden ontmoet. Ze zagen ons zitten, zwaaiden en kwamen binnen, dronken koffie en vertelden dat zij op huwelijksreis waren, uit Stuttgard kwamen en op weg naar Puerto Gudal. We hadden dus dezelfde bestemming alleen reizen zij met de auto door Chili en Argentinie. Onmiddelijk boden zij aan om ons mee te nemen de volgende dag al. Dat vonden wij een prima idee omdat we nog niet zeker waren van de bus op maandag naar Chile Chico in Chili. In het restaurantje hebben we wat gegeten en later schoven Iris en Chris ook aan. Zij moesten de volgende dag om 6.30 uur op het busstation zijn en wij werden om 10.30 uur door het jonge Duitse stel opgehaald. Om onze laatste Argentijnse pesos op te maken heeft Cor bij het benzinestation wat bier, wijn en een flesje champagne voor Stefan en Sabine gehaald. We wisten pas dat ze zo heetten toe ze ons kwamen ophalen. De weg naar Puerto Guadal is vreselijk en mooi. Onderweg zijn we een aantal keer gestopt om foto's te maken maar we hebben over een stukje van 100 km. ongeveer 3 uur gedaan. Regelmatig konden we niet harder dan 20 km. per uur rijden vanwege de stenen op de weg. Om 13.30 uur kwamen we aan bij El Mirador de Guadal, de locatie waar we een lodge hebben. Het was erg stil, geen mensen te zien. We stapten uit en er kwam iemand op ons toegelopen. De eerste vraag was natuurlijk: ben jij Stefan. Dat was zo en hij vertelde dat hij voor de 16e geen reserveringen had en dus al het personeen naar huis had gestuurd. Zelf was hij ook van plan om naar een aantal afspraken te gaan. Gelukkig waren we dus net op tijd. Stefan en Sabine gingen door naar hun lodge 200 meter verder en wij kregen eerst wat te drinken. Onze lodge was nog niet gereed omdat ze ons natuurlijk pas op maandag verwachtten. Stefan ging kijken welke lodge er wel in orde was en bracht ons naar een schitterend huisje met uitzicht vanuit bed op het meer en de besneeuwde bergen. Eerst maar even de houtkachel aangedaan en nog wat gelezen. Diner konden we hier niet krijgen maar wel bij de "buren" waar we over het strand naartoe konden lopen. Dat hebben we gedaan en na een koffie en een thee kwamen Stefan en Sabine weer binnenlopen. Zij hadden niet verwacht ons daar te zien en waren erg verrast. Met z'n vieren hebben we daar gezellig gegeten en zijn daarna weer over het strand teruggelopen naar onze lodge, de kachel nog wat opgestookt en wat gelezen. Opeens hoorden we wat rumoer en voelden we bonken tegen de veranda. Wat bleek, er liep een kudde koeien met kalveren rond onze lodge te donderjagen. Zij hebben nog een hele tijd om ons heen gehangen en vanmorgen bleek dat dit niet de bedoeling was geweest. Ze waren niet in hun eigen veldje gebracht en hadden hier de waterleiding stuk gemaakt.
Vandaag nemen we een rustdag en gaan vanmiddag even in het dorp kijken wat daar te beleven is en ons voorbereiden om een aantal dingen te gaan bekijken en waar we kunnen wandelen. En als verassing kregen we bij het diner een fles wijn aangeboden door Ethel en Louis. Nog bedankt daarvoor hij was heerlijk.
Het is hier nu lente en alles staat in bloei. De temperatuur is overdag in de zon heerlijk ca. 18 graden. De avonden zijn nog koud.
Helaas is hier nog geen WIFI zodat we alleen via de pc in het restaurant ons verslag kunnen maken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
