Puerto Guadal

20 december 2012
Dinsdag na het ontbij hebben we van Stefan zijn GPS gekregen om een wandeling naar de Maqui watervallen te maken. Eerste 2 kilometer over de weg naar de plek waar we door een hek de wandeling konden beginnen. Het eerste stuk was redelijk te doen, daarna ging het redelijk omhoog. Met de GPS was het zoeken naar de paden die niet altijd zichtbaar waren. Het was klimmen en klauteren en regelmatig werden we tegengehouden door rozenstruiken en bomen met naalden waar je een jas mee kon naaien. De watervallen waren fantastisch en liepen allemaal in elkaar over. Zonder GPS hadden we ze niet gevonden. De hele tocht heeft uiteindelijk 4 uur geduurd voordat we bij Clementina, een Chileense boerin, op haar terrein eindigden waar de honden ons al blaffend tegemoet kwamen. Daarna lekker wat gedronken en gelezen en 's-avonds had Stefan de BBQ aangezet en hebben we heerlijk gegeten.

Woensdag was een bewolkte dag, prima weer om een tourtocht te maken. Daarvoor mochten we de auto van Stefan lenen. Hij heeft ons een route uitgelegd die werkelijk geweldig was. Eerst langs twee meren, waaronder het meer van Bertrand waarvan het water al heel mooi was. Vervolgens kwamen we bij Rio Baker. We stonden versteld van de blauwe kleur van het water. Na een half uurtje verder rijden stond er langs de kant van de weg een bord met Confluencia Rio Baker Y Neff erop. Daar hebben we de auto geparkeerd en zijn door het hek heen het pad afgelopen door een prachtige ongerepte natuur. Beneden aangekomen hadden we uitzicht op de waterval waarvan de kleur heel bijzonder is. Daarna zijn we doorgereden naar Cochrane en hebben daar een hamburger gegeten zo groot, die had ik nog nooit gezien. Terug bij de lodge waren we inmiddels verhuisd. De lodge waar we 3 dagen hadden geslapen was verhuurd en we zijn naar de lodge gegaan die oorspronkelijk voor ons gereserveerd was. Iets kleiner dan de vorige maar net zo comfortabel. 's-Avonds weer heerlijk gegeten.

Vandaag scheen de zon toen we de gordijnen open deden. Een mooie dag om naar de Catedrale de Marmol te gaan. Bij het ontbijt kregen we al de sleutels van de Dodge van Stefan. Om 10.00 uur gingen we op pad. Eerst een stukje weg wat we gisteren ook gereden hebben. Daar moet je wel een stevige maag voor hebben. Wat is die weg slecht. Asfalt kennen ze hier niet dus alle wegen zijn steenslagwegen. Soms ook een wasbord zodat je met de auto gewoon op drift raakt waarbij je een spoor van stof achter je laat. De omgeving en natuur zijn geweldig. Na een uurtje door het stof gegaan te zijn kwamen we bij een bordje waar we rechts naar beneden moesten. Ik kan je vertellen het was echt naar beneden en soms heel stijl. Beneden aangekomen zagen we een stijger met een bootje. Er kwam een jongeman op ons afgelopen die ons in zijn beste spaans vertelde dat we even moesten wachten omdat de boot nog weg was. Nog geen 5 minuten later kregen we zwemvesten om en konden we in de boot stappen op weg naar de grot. De grot is een boven het water uitstekend rotsblok waarvan de onderkant door de eeuwen heen is uitgesleten waardoor je er onderdoor kunt varen. De wanden zien er uit als marmer en het water wat daaromheen golft is kraakhelder en zuiver van kleur. We kregen voldoende tijd om daar van te genieten en heel veel foto's te maken. Inmiddels zijn we terug en gaan we straks wat drinken, onze reis verder plannen via Coyhaique en vanavond weer heerlijk eten.